Het Volendams Operakoor heeft weer een prachtig concert ten gehore gebracht op zaterdagavond 19 maart jl. in Raalte. Op het programma stonden maar liefst 23 liederen uit verschillende opera’s.

Traditiegetrouw ontving het koor ook dit jaar weer een uitnodiging van de stichting Hoftheater in Raalte. Dit amfitheater van de Zwolse Poort (voorheen APZ Franciscushof) is al jaren een bekende plek voor ons koor. Zodoende kregen de podiumbouwers de opdracht mee om zoveel mogelijk, in overleg met de vele vrijwilligers van het theater, stoffen gordijnen te verwijderen met als doel de klanken nog beter over te laten komen in de zaal.

Als soliste hadden we deze keer weer de sopraan Dorothy Grandia gecontracteerd. Tijdens de generale was het nog maar de vraag of ze het ging redden, want de griep had haar ook weten te vellen. Afgelopen zaterdag al om 17:15 vertrokken we met 2 bussen richting Raalte, op de foto kunt u zien dat we ons eigen naambord voorin de bussen hebben liggen.

We werden in Raalte opgevangen met warme koffie/thee en al snel daalde we de nogal steile trappen af in twee groepen. Eenmaal op het podium stond als eerst op het programma meteen het heftige Ciel! Qual procella orribile uit de opera Il Pirata van Bellini. Vervolgens werden vele stukken uit diverse opera’s van o.a. Verdi gezongen, met als slot voor de pauze uit Aïda de bekende triomfmars. Jaap Tol, onze bariton en zonder echtgenote deze avond, moest weer “acte de presence” geven samen met Dorothy tijdens het E la Pasqua del Signor van Ponchielli. Bart Poort zong deze keer weer eens solo uit Il Trovatore een partij genaamd Ah sì, ben mio. De mensen in de zaal zaten te genieten! Na de pauze stond voor ons koor een nogal vers ingestudeerde partituur van Puccini genaamd Le Villi op het programma. Onze dirigent, Peter Schlamilch en de pianiste Elizabeth Scarlet, voelde de spanning perfect aan. Zonder hoorbare foutjes haalden we de laatste noten en daarna werden Peter, het koor en de pianiste een echte eenheid. Het was erg warm onder de vele lampen, maar stemmen gedijen beter in een warme dan in een met airco gekoelde ruimte. Bijna aan het slot liet Dorothy nog even uit de beroemde opera Tosca een muzikaal visitekaartje achter, door de aria Visi d’arte zo mooi neer te zetten dat je zintuigen het even lieten afweten.

Piet de Boer gaf commentaar vanaf het podium met microfoon in zijn zak, hij liet weten dat het niet voor niets een paasconcert was. Dus het Regina coeli (Paaskoor) uit Cavalleria Rusticana werd tot slot gezongen. De chemie tussen ons en de dirigent was al perfect vanavond, echter als er één stuk moeilijk te dirigeren valt dan is het wel deze. Iedereen steeg boven zichzelf uit en men was zichtbaar trots op deze bovennatuurlijke prestatie. Bijna vanzelfsprekend zingen we tegenwoordig als toegift het vrolijke Libiamo uit La Traviata.

Na afloop is het dan verplicht om het vochtgebrek aan te vullen en even gezellig na te zitten, de inwendige mens moet uiteindelijk toch ook verzorgd.

Van Piet de Boer kregen we in de bus al te horen om de complimenten van Peter over te brengen.

Wil je hiervan dichtbij getuige zijn, koorzanger in spé? Kom dan eens langs tijdens de repetitie in de Jozef op maandagavond om 20:00 uur.

Tenor 5

🔊 Voorlezen