🔊 Voorlezen

17 MAART 1951 –  17 MAART 2021

Ja, het was in Maart 2020 dat we geconfronteerd werden met het Coronavirus waarvan we toen nog geen besef hadden welke gevolgen dit zou hebben voor ons koor en dat het zo fors zou ingrijpen in de beperkingen die ons als koor werden opgelegd en de gezondheid van zoveel mensen met soms akelige gevolgen. Gelukkig hebben de meeste van onze koorleden nog geen akelige gevolgen ondervonden dus denk je bijna dat zingen toch een goede invloed op je levensstijl kan hebben. Wel is er een groot gat gevallen in de onderlinge contacten en dat is toch wel een belangrijke pijler van een vereniging als ons koor waarvan vele leden al jarenlang met elkaar omgaan op een vriendschappelijke manier.

Het jaar 2021 had voor ons koor had zo mooi kunnen worden om met elkaar als koorleden en met ons publiek ons 70-jarig bestaan te vieren op de voor ons zo bekende wijze. Met elkaar terugkijken op alle momenten die we als koor hebben mogen beleven met niet alleen feestjes, nee ook de mooie concerten en de gedenkwaardige reizen. Het samen zwoegen op de repetities met het instuderen van koorwerken die van niets af aan en ondersteund door kundige vakmensen konden uitgroeien tot een resultaat dat dan uiteindelijk gepresenteerd kon worden op de talloze concerten. Ja, dat gebeurt dan inmiddels al 70 jaar want het was in 1951 dat onze oprichter Klaas Mooijer met nog een aantal kompanen een op Volendam het nog niet ontgonnen muzikaal element van de opera en operette tot leven trachtten te brengen en we mogen zeggen dat ze dat aardig is gelukt. Ze deden dat op een originele manier door het samenvoegen van allerlei bekenden melodieën met nieuwe teksten geschreven door Pé Mühren en zo ontstonden er geheel nieuwe operettes die begeleid door plaatselijke muzikanten en met vaak Volendammer solisten in de het Jozefgebouw en het Pius X leidde tot soms wel 10 uitverkochte avonden. Tijden veranderden en toen ons koor op het einde van de jaren 50 gevraagd werd de aftrap te geven voor de Europese afscheidstournee van Tito Schipa, een tenor die in Europa een van de bekendste zangers was, kregen wij een landelijke bekendheid en begon de bal na het inhalen op een botter in de haven en 2 uitverkochte concerten in het toenmalige Julianatheater ( Amvo ) te rollen en publicitair was ons kostje gekocht. Het toenmalige koor dat meteen optrad in ons Volendammer kostuum bestond toen uit ongeveer 65 leden en stond onder de leiding van de legendarische schoolmeester Jan Steur en langzamerhand groeide het koor uit en stroomden de uitnodigingen om in het land op te treden binnen. Door die bekendheid konden er internationaal bekende solisten van wereldformaat naar Volendam gehaald worden zoals Antonio Salvarezza, Giuseppe Forgione, Gianni Jaia, Marjon Lambriks, Christine Deutekom, Marco Bakker enz, en niet te vergeten onze eigen solisten uit het koor zoals Tiny Sier  (Trijn Schimmel ) en Albert van Zelst die veelal optraden tijdens de concerten in den lande.  Zo groeide ons koor uit tot over de 100 leden. Door een brand in het Juliana Theater waar na de verbouwing de akoestiek veranderde in die van een ‘aangeklede hoedendoos’ (volgens onze oprichter Klaas Mooijer) moesten we voor onze concerten een andere locatie vinden en werden onze jaarlijkse concerten in de Vincentiuskerk gegeven.

Optredens vonden plaats door het hele land zoals in het Concertgebouw in Amsterdam, De Doelen in Rotterdam maar ook in kleinere locaties en dat kon alleen maar door de onverzettelijke inzet van de koorleden en het aantrekken van vakkundige muzikale leermeesters onder wier leiding het zich ontwikkelde tot een stuk cultuur dat niet meer weg te denken is. Zo zijn we met o.a. en ook vaak ondanks allerlei tegenslagen, waarover een heel boek te schrijven is toch met veel optredens op de merkwaardigste plekken in Nederland en Europa terecht gekomen en met veel succes. Na dat alles komt dan het 70 jarig bestaan om de hoek kijken en werden er plannen gemaakt om dit op de ons eigen manier te gedenken en te vieren met een prachtig concert. Helaas werden we door de pandemie en de tijd ingehaald waardoor we niet meer als groep bij elkaar mogen komen en helemaal niet zingen, dus een concert dat veel voorbereiding vraagt is helaas zonder dat er licht aan het einde van de tunnel gloort op een korte termijn niet mogelijk. Het nu reeds contracteren van solisten en een orkest heeft bij het niet doorgaan van het concert grote financiële gevolgen en daarom zullen we als bestuur in deze zaak voorzichtig manoeuvreren en dan hebben we het nog niet gehad over een geschikte locatie en wat te denken van de anderhalve meter afstand tussen de koorleden en het orkest onderling. Kortom er doemt een berg op met onoverzichtelijke problemen die we als koor met elkaar moeten proberen te dragen voordat onze stemmen de Jozef en de Vincentiuskerk weer met onze zang zullen vullen. Als lid van ons koor kunnen we ons af en toe terugtrekken in onze hobby door te luisteren naar de mooie muziek en zang die ons samenbindt en dat moet dan maar ons aller steun zijn in deze tijd . In een van de stukken van ons koorrepertoire kunnen we misschien een vergelijking aantreffen die ons leert om de moed erin te houden met bijvoorbeeld het Slavenkoor uit Nabucco. Een heel volk dat gevangen zit in een lockdown aan de oevers van de Eufraat denkt dan met heimwee terug aan eerdere tijden maar toch kwam er na vele jaren van gevangenschap een oplossing en vertrokken uit hun ballingschap terug naar hun werkelijkheid.

Ja, 70 jaar Volendams Opera Koor is toch een gebeurtenis waar we elkaar mee mogen feliciteren, een mijlpaal die we met elkaar hebben gerealiseerd en we moeten ook zorgen dat er nog vele jaren hierna zullen volgen want ondanks de fysieke afstand moeten we elkaar vasthouden en positief blijven dan komt er zeker weer een tijd dat we met elkaar kunnen zingen en dat 70 jarig bestaan dat komt dan even later aan de beurt met het oude spreekwoord in onze gedachten dat ” WAT IN EEN GOED VAT ZIT VERZUURT NIET” .

Piet de Boer – voorzitter VOK